Ένας από τους πιο εύκολους τρόπος για να δοκιμάσουμε τα ομοφοβικά αντανακλαστικά κάποιου, στρέιτ ή γκέι, είναι να τον ρωτήσουμε αν θεωρεί ότι είναι εντάξει τα ομόφυλα ζευγάρια να κάνουν παιδιά ή να τεκνοθετούν. Ενώ πολλοί δέχονται ότι το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι δίκαιο, διαφωνούν κάθετα με το να αποκτούν παιδιά τα ομόφυλα ζευγάρια, επειδή τάχα μου τα παιδιά θα πάθουν ζημιά. Ισχύει όμως αυτό; Παθαίνουν όντως κάποια βλάβη τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών ή αυτή η άποψη είναι αστήριχτη και πηγάζει από άγνοια και ομοφοβία;
Ευτυχώς, έχουν ήδη γίνει πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες σχετικά με το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά σε ομόφυλες οικογένειες. Έχει μελετηθεί η αγωνία πολλών αν τα παιδιά γκέι γονιών έχουν περισσότερες πιθανότητες να βγουν κι αυτά γκέι ή αν θα μεγαλώσουν με συμπεριφορικά και ψυχολογικά προβλήματα. Κάποιες μελέτες μάλιστα έχουν διαρκέσει αρκετές δεκαετίες, παρακολουθώντας τα παιδιά από τα παιδικά χρόνια ως και μετά την ενηλικίωσή τους, για να διερευνηθεί οποιαδήποτε τυχόν αρνητική επίπτωση.
Οι έρευνες καταλήγουν σε ένα απολύτως ξεκάθαρο πόρισμα: Τα παιδιά δεν παθαίνουν καμία μα καμία ζημιά και δεν έχουν καθόλου περισσότερες πιθανότητες να βγουν γκέι τα ίδια αν έχουν γκέι γονείς. Εμπειρικά δεδομένα από μελέτες σε ομόφυλες οικογένειες δείχνουν ότι τα παιδιά τους αναπτύσσουν συμβατική ταυτότητα φύλου και συμπεριφορά φύλου (Patterson, & Redding, 1996). Τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν γκέι απ’ ό,τι τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών (Wainright, Russell, & Patterson, 2004). Ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν επηρεάζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών (Hershberger, 1997). Τα παιδιά λεσβιακών οικογενειών δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν ομόφυλες σχέσεις ή να νιώθουν έλξη προς το ίδιο φύλο (Tasker, & Golombok, 1997).
Σε άλλη μελέτη επιβεβαιώθηκε ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των παιδιών με ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους πατέρες δεν διαφέρει από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών που έχουν ετεροφυλόφιλους μπαμπάδες. Σε δείγμα 85 γιων ηλικίας τουλάχιστον 17 ετών, πάνω από το 90% ήταν ετεροφυλόφιλοι, δηλαδή παρόμοιο ποσοστό που παρατηρείται και στις ετεροφυλόφιλες οικογένειες (Bailey, Bobrow, Wolfe & Mikach, 1995). Επίσης, δεν υπάρχει καμία σημαντική διαφορά στο πόσο σεξουαλικά ενεργά είναι τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών σε σύγκριση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών (Wainright κ.ά., 2004).
Οι έφηβοι ομόφυλων οικογενειών λειτουργούν εξίσου καλά και έχουν ποιοτικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους όσο και οι έφηβοι ετεροφυλόφιλων οικογενειών (Wainright & Patterson, 2008). Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες δεν διαφέρουν καθόλου από τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών σε τομείς όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ευεξία, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ευτυχία, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους τους ή η κοινωνική προσαρμογή τους (Avery, Chase, Johansson, Litvak, Montero & Wydra, 2007· Skattebol & Ferfolja, 2007· Van Dam, 2004).
Ποσοτικές και ποιοτικές μελέτες σταθερά επιβεβαιώνουν ότι η ψυχική υγεία και η καλή ψυχολογία των παιδιών εξαρτάται από την οικογενειακή σταθερότητα, την ποιότητα της σχέσης γονέα-παιδιού και την αλληλεπίδραση των μελών της οικογένειας και όχι από τη μορφή της οικογένειας (Patterson & Chan, 1998· Titlestad & Pooley, 2014).
Πού διαφέρουν τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών;
Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες διαφορές στα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών. Μια μελέτη έδειξε ότι οι κόρες λεσβιών μητέρων είναι πιθανότερο να επιλέξουν μη παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός ή αστροναύτης (53%) σε σύγκριση με τις κόρες στρέιτ μητέρων (μόνο το 21%). Τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι πιο ανεκτικά όσον αφορά τη διαφορετικότητα, ειδικά τη σεξουαλική (Negy & McKinny, 2006) αλλά και να υιοθετήσουν λιγότερο παραδοσιακή έμφυλη συμπεριφορά όσον αφορά το ντύσιμο ή το παιχνίδι (Green, Mandel, Hotvedt, Gray and Smith, 1986).
Μια μεταανάλυση 21 επιστημονικών μελετών όσον αφορά τις διαφορές κατέληξε στα εξής συμπεράσματα (Stacey & Biblarz 2001):
| Παράμετρος υπό μελέτη | Διαφορές στα παιδιά ομόφυλων/ετερόφυλων οικογενειών |
| Συμπεριφορά φύλου & προτιμήσεις | |
| Διαφοροποίηση παιδιών σε παραδοσιακούς έμφυλους ρόλους και προσδοκίες όσον αφορά τη συμπεριφορά, το παιχνίδι, τις σχολικές δραστηριότητες ή τις επαγγελματικές φιλοδοξίες | Ανάμεικτα δεδομένα |
| Το παιδί εύχεται να ήταν το αντίθετο φύλο | Καμία διαφορά |
| Σεξουαλική συμπεριφορά / Σεξουαλικές προτιμήσεις | |
| Οι νεαροί ενήλικες έχουν σκεφτεί την πιθανότητα ομόφυλης σχέσης· έχουν κάνει ομόφυλη σχέση | Υψηλότερο ποσοστό στα παιδιά ομόφυλων οικογενειών |
| Οι νεαροί ενήλικες αυτοπροσδιορίζονται ως λοατκι | Καμία διαφορά |
| Ποιότητα στενών σχέσεων στη μετεφηβεία | Καμία διαφορά |
| Κορίτσια: αριθμός σεξουαλικών παρτενέρ ως έφηβες και νεαρές ενήλικες | Υψηλότερο ποσοστό στις κόρες ομόφυλων οικογενειών |
| Αγόρια: αριθμός σεξουαλικών παρτενέρ ως έφηβοι και νεαροί ενήλικες | Μικρότερο ποσοστό στους γιους ομόφυλων οικογενειών |
| Έχουν λοατκι φίλους | Υψηλότερο ποσοστό στα παιδιά ομόφυλων οικογενειών |
| Αυτοπεποίθηση και ψυχολογική υγεία | |
| Αυτοεκτίμηση, άγχος, κατάθλιψη, εσωτερίκευση συμπεριφορικών προβλημάτων, συνολικά συμπεριφορικά προβλήματα, κοινωνικές επιδόσεις (αθλήματα, φιλίες, σχολείο), προβληματική κοινωνικότητα, ψυχολογικές δυσκολίες | Καμία διαφορά |
| Κόρες που αναφέρουν αυξημένη δημοφιλία στο σχολείο και στη γειτονιά | Υψηλότερο ποσοστό στα παιδιά ομόφυλων οικογενειών |
| Αναφορές από μητέρες και δασκάλους για τα επίπεδα τρυφερότητας, ανταπόκρισης και συμπόνιας των παιδιών | Υψηλότερο ποσοστό στα παιδιά ομόφυλων οικογενειών |
| Στιγματισμός από συνομηλίκους όσον αφορά τη σεξουαλικότητα των ίδιων των παιδιών | Υψηλότερο ποσοστό στα παιδιά ομόφυλων οικογενειών |
| Γνωσιακή λειτουργία (δείκτης νοημοσύνης, γλωσσική ικανότητα, σχολικές επιδόσεις κτλ.) | Καμία διαφορά |
| Προβλήματα στην εύρεση εργασίας μετά την ενηλικίωση | Καμία διαφορά |
Πολλοί λένε ότι η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Συμφωνώ. Επειδή ακριβώς είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα (η τεκνοθεσία γενικά, όχι μόνο από ομόφυλα ζευγάρια) είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν επικαλούμαστε την ευημερία και την ψυχική υγεία των παιδιών, να μιλάμε με επιστημονικά στοιχεία και όχι με ασαφείς γενικότητες. Τα δε στοιχεία τα τελευταία τριάντα τόσα χρόνια επιβεβαιώνουν ότι τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών μεγαλώνουν μια χαρά.
Βιβλιογραφία
- Avery A. Chase J. Johansson L. Litvak S. Montero D. & Wydra M. (2007). America’s changing attitudes toward homosexuality civil unions and same-gender marriage: 1977-2004. Social Work 71–79. https://doi.org/10.1093/sw/52.1.71
- Bailey J. M. Bobrow D. Wolfe M. & Mikach S. (1995). Sexual orientation of adult sons of gay fathers. Developmental Psychology 124–129. https://doi.org/10.1037/0012-1649.31.1.124
- Green R. Mandel J. B. Hotvedt M. E. Gray J. & Smith L. (1986). Lesbian mothers and their children: a comparison with solo parent heterosexual mothers and their children. Archives of Sexual Behavior : The Official Publication of the International Academy of Sex Research 167–184. https://doi.org/10.1007/BF01542224
- Hershberger S. L. (1997). A twin registry study of male and female sexual orientation. The Journal of Sex Research 212–222.
- Negy C. & McKinney C. (2006). Application of feminist therapy: promoting resiliency among lesbian and gay families. Journal of Feminist Family Therapy 67–84.
- Patterson C. J. & Redding R. E. (1996). Lesbian and gay families with children: implications of social science research for policy. Journal of Social Issues 29–50. https://doi.org/10.1111/j.1540-4560.1996.tb01578.x
- Patterson, C. J., & Chan, R. W. (1998). Families headed by lesbian and gay parents. Στο E., Lamb (Ed.), Non-traditional families: Parenting and child development (2nd Edition). Hillsdale, NJ: Erlbaum Associates.
- Skattebol J. & Ferfolja T. (2007). Voices from an enclave : lesbian mothers’ experiences of child care. Australian Journal of Early Childhood 10–18. Retrieved September 19 2023 from https://search.informit.org/documentSummary;res=AEIPT;dn=160776.
- Stacey J. & Biblarz T. J. (2001). (how) does the sexual orientation of parents matter? American Sociological Review 159–183.
- Tasker F. L. & Golombok S. (1997). Growing up in a lesbian family: effects on child development. Guilford Press.
- Titlestad A. & Pooley J. A. (n.d.). Resilience in same-sex-parented families: the lived experience of adults with gay lesbian or bisexual parents. Journal of GLBT Family Studies 329–353. https://doi.org/10.1080/1550428X.2013.833065
- van Dam M. A. A. (2004). Mothers in two types of lesbian families: stigma experiences supports and burdens. Journal of Family Nursing 450–484. https://doi.org/10.1177/1074840704270120
- Wainright J. L. Russell S. T. & Patterson C. J. (2004). Psychosocial adjustment school outcomes and romantic relationships of adolescents with same-sex parents. Child Development 1886–1898. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2004.00823.x
- Wainright J. L. & Patterson C. J. (2008). Peer relations among adolescents with female same-sex parents. Developmental Psychology 117–26. https://doi.org/10.1037/0012-1649.44.1.117
