Τι σημαίνει για σένα ότι δεν έχεις παιδιά;
Δεν ξέρω αν πρέπει να το ομολογήσω… ευτυχισμένη, ελεύθερη, ανεξάρτητη χωρίς πολλές ευθύνες.
Το ότι δεν έκανες παιδιά ήταν συνειδητή απόφαση;
Απόλυτα συνειδητή και μετά από πολλή σκέψη και άγχος κατά πόσο αυτή η επιλογή είναι φυσιολογική.
Ήταν μια απόφαση που πήρες μια και έξω ή επανεξέταζες/επιβεβαίωνες την απόφασή σου για καιρό;
Ήταν μια απόφαση που την πήρα σε τρεις φάσεις. Στα 27 μου, στα 35 μου και μεταξύ 40-42
Το ότι δεν έκανες παιδιά είναι επειδή δεν ήθελες να γίνεις μητέρα, επειδή δεν ήθελες κάποιες από τις συνέπειες μιας ζωής ως μητέρα, επειδή ήθελες να αλλάξεις τη ζωή σου όπως τη ζεις;
Είχα μια έντονη αμφισεξουαλική ερωτική ζωή, ήμουν πάντα ανεξάρτητη και δεν ήθελα πολλές δεσμεύσεις. Εδώ και 20 χρόνια που είμαστε μαζί με τη σύντροφο μου δεν συγκατοικούμε και θα γίνει αρκετά αργότερα γιατί δεν νιώθουμε έτοιμες. Το παιδί το σκεφτήκαμε και αποφασίσαμε πως δεν το επιθυμούμε γιατί καμιά από τις δυο δεν ήθελε να περάσει τη διαδικασία μια εγκυμοσύνης ή ενός τοκετού, νιώσαμε πως θα ήταν πολύ πιθανό να «εγκλωβίσει» τη σχέση μας.
Πώς νομίζεις ότι επηρεάζει τη ζωή σου το γεγονός ότι δεν έχεις κάνει παιδιά;
Λόγω επαγγέλματος είμαι γεμάτη από παιδιά, έχω τέσσερα ανίψια από τις αδελφές μου, τα αγαπώ όλα σαν παιδιά μου και τα έχω όπως πάντα τα ήθελα… για λίγο. Επομένως δεν την επηρεάζει καθόλου. Έχω αυτό που εγώ θέλω. Τόσο όσο.
Αναλογίζεσαι πώς θα ήταν η ζωή σου αν είχες κάνει παιδιά;
Μάλλον καταπιεσμένη και αγχωμένη.
Μετανιώνεις για πράγματα που έκανες ή δεν έκανες στη ζωή σου;
‘Όχι, γιατί ήταν οι εκάστοτε επιλογές μου. Δεν ήμουν και δεν πρόκειται να είμαι μεμψίμοιρη.
Μετανιώνεις που δεν έκανες παιδιά;
Όχι.
Πώς νομίζεις ότι απεικονίζονται οι γυναίκες που δεν έγιναν μητέρες;
Μάλλον «στριφνές γεροντοκόρες» όσες δεν έχουν παντρευτεί και «κακομοίρες» όσες έχουν παντρευτεί.
Υπέστης πιέσεις να γίνεις μητέρα; Αν ναι, από πού;
Από τη μητέρα μου, από τις αδελφές μου λίγο και από φίλους/ες
Υπέστης πιέσεις να γίνεις μητέρα από γυναικολόγους / επαγγελματίες υγείας;
Ναι, από τη γυναικολόγο μου εκεί γύρω στα 40 μου.
Πώς σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι όταν μαθαίνουν ότι δεν είσαι μητέρα;
Διαισθάνομαι πως με λυπούνται αλλά τους/τις απαντώ χαμογελώντας πως είναι από επιλογή.
Βρίσκεις ότι χρειάζεται να κάνεις κάποιο είδος coming out;
Όχι σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω καλά και σε ανθρώπους που είναι συντηρητικοί/ες
Επηρέασε η ατεκνία την κοινωνική σου ζωή;
Καθόλου. Χαιρόμουν και χαίρομαι να βγαίνω με φίλους-ες, γνωστούς-ές, συγγενείς με τα παιδιά τους και χωρίς αυτά. Στην επαγγελματική μου ζωή με εκνευρίζουν οι μητέρες, οι «μανούλες» δημόσιοι υπάλληλοι όπως τις αποκαλώ γιατί τα μη θεσμικά δικαιώματα τους και κάποια θεσμικά είναι υπερβολικά. Όπως η απαλλαγή από εφημερίες και διοικητικά καθήκοντα για τις πολύτεκνες, ωράριο πχ χωρίς κενά, απαλλαγή από τις επιτηρήσεις στις Πανελλαδικές, μια εύνοια γενικότερα και δεν μιλώ γι’ αυτές που έχουν μικρά παιδιά αλλά για όλες. Αυτές που είμαστε μη μητέρες είμαστε μάλλον υποτιμημένες και «άχρηστες».
Επηρέασε η ατεκνία την ερωτική/συντροφική σου ζωή;
Ναι, θετικά. Έχουμε το ανεξάρτητο γατάκι μας και όλα τα παιδιά φίλων και συγγενών για λίγο και αυτό μας αρκεί, δεν θέλουμε κάτι περισσότερο. Είμαστε ευτυχισμένες μη μητέρες και χαιρόμαστε που δεν υπάρχει στη ζωή μας το «εγωιστικό γονίδιο».
