Τι σημαίνει για σένα ότι δεν έχεις παιδιά;
Για να ’μαι ειλικρινής, τίποτα το τρομερό. Το σκέφτομαι καμιά φορά, πως θα ήταν αν, αλλά πιο πολύ με περιέργεια.
Το ότι δεν έκανες παιδιά ήταν συνειδητή απόφαση;
Όχι, δεν ήταν συνειδητή. Μάλιστα στα 26 μου, που από απροσεξία μας με τον τότε σύντροφό μου προέκυψε εγκυμοσύνη, ήθελα να το κρατήσω. Δυστυχώς, απέβαλα σε πολύ μικρό μήνα, αλλά ήταν μια εμπειρία με πολύ κλάμα και πόνο. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι ίσως να με τρόμαξε κι αυτό. Θα ’λεγα ότι μάλλον δεν πολυασχολήθηκα τα επόμενα χρόνια.
Παρ’ ότι σου στοίχισε ψυχολογικά η αποβολή, δεν ένιωθες κάποια πηγαία επιθυμία ή ανάγκη να έχεις παιδί; Ή για να το διατυπώσω αλλιώς, ούτε ήθελες παιδί αλλά ούτε και «δεν δεν» ήθελες;
Παρόλο που μου άρεσε πάντα να τα φροντίζω και να τα προσέχω, δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ κάτι που μ’ έτρωγε το να γεννήσω κι εγώ. Το έχεις διατυπώσει άψογα. Νομίζω ότι αν δεν ήταν όλο αυτό το αφήγημα που τρώμε από μικρές περί γάμου και μητρότητας, ούτε και μες στις σχέσεις μου θα το σκεφτόμουν το ίδιο. Γιατί σίγουρα κατά καιρούς το σκέφτεσαι. Δεν μπορώ όμως να πω ότι ήταν κάτι που επιθυμούσα διακαώς.
Πιθανώς να έχουν γράψει σε μένα τόσο οι αποβολές της μαμάς μου –προσπαθούσαν και μετά από μένα, αλλά δεν– αν και δεν θυμάμαι πολλά πολλά, όσο και η δυσλειτουργική σχέση με την οικογένειά μου αργότερα. Μπορεί κι η δύσκολη εμπειρία της αποβολής. Φαντάσου, χρόοονια και χρόονια μετά, αν άκουγα ή διάβαζα για κάποια κοπέλα που απέβαλε, βούρκωνα. Δεν μπορούσα να το συζητήσω ψύχραιμα. Μετά την αποβολή δε, όταν ξαναπήγα στο ιατρείο της γυναικολόγου μου για τυπικό έλεγχο, δεν μπορούσα να μείνω στον χώρο, μ’ έπιασαν κλάματα, έφυγα και δεν περνούσα για καιρό ούτε καν από κείνον τον δρόμο (να σημειώσω ότι ήταν μια ευγενέστατη κυρία και μου συμπεριφέρθηκε πολύ ευγενικά και όμορφα. Όμως την πήρε η μπάλα).
Δεν έκανες παιδιά επειδή δεν ήθελες να γίνεις μητέρα, επειδή δεν ήθελες κάποιες από τις συνέπειες μιας ζωής ως μητέρα, επειδή ήθελες να αλλάξεις τη ζωή σου όπως τη ζεις;
Εδώ δεν έχω απάντηση. Δεν το πολυείχα καν στο μυαλό μου σαν θέμα. Κι είναι κάπως περίεργο για μένα, γιατί είμαι πολύ «μαμά» ακόμα και για τους φίλους μου, τα παιδιά τους, τα ζώα… Μέχρι κι οι σπουδές μου ήταν πάνω σ’ αυτό: βρεφονηπιοκομία. Μάλλον επειδή δεν με θεώρησα ποτέ σε αρκετά σταθερή βάση ζωής, ώστε να μπορώ να παρέχω στο παιδί ό,τι θα χρειαζόταν.
Έχω μια φίλη γύρω στα 30, που λέει χρόνια ότι δεν θέλει παιδί με τίποτα. Κάνει μεγάλες σχέσεις, έχει καλούς συντρόφους και φροντίζει και άπειρα αδεσποτάκια. Όταν καμιά φορά μου μιλάει γι’ αυτό, μου λέει ότι μεγαλώνοντας ένιωθε ότι αυτή κι ο αδελφός της ήταν βάρος για τη μαμά της. Ότι γενικά τα παιδιά είναι τυραννία και μεγάλη δέσμευση. Ειλικρινά, δεν ξέρω αν είτε εγώ είτε αυτή, είτε και πολλές άλλες γυναίκες θα σκεφτόμασταν και θα πράτταμε διαφορετικά αν είχαμε μεγαλώσει με άλλους γονείς. Εννοώ αν θα επηρέαζε τη θέση μας απέναντι στο όλο «γεννάω-μεγαλώνω-είμαι υπεύθυνος για μια ζωή» θέμα.
Πώς νομίζεις ότι επηρεάζει τη ζωή σου το γεγονός ότι δεν έχεις κάνει παιδιά;
Δεν μπορώ να πω ότι νιώθω να την επηρεάζει. Πιθανώς είμαι «η μαγκούφα» για τους οικογενειάρχες γνωστούς μου, αλλά ομολογώ ότι εγώ δεν με σκέφτομαι σε συνάρτηση με κάποιο παιδί.
Μετανιώνεις για πράγματα που έκανες ή δεν έκανες στη ζωή σου;
Ουουουουουουουουου!!!!!! Γι’ αυτά που δεν έκανα.
Μετανιώνεις που δεν έκανες παιδιά;
Μάλλον όχι ιδιαίτερα.
Υπέστης πιέσεις να γίνεις μητέρα; Αν ναι, από πού;
Σχεδόν καθόλου. Η μαμά μου το ψιλοέλεγε, αλλά πολύ «απαλά» και όχι συχνά.
Υπέστης πιέσεις να γίνεις μητέρα από γυναικολόγους/ επαγγελματίες υγείας;
Όχι – ομολογώ ότι δεν ήμουν και πολύ συχνή επισκέπτριά τους βέβαια, μόνο τα τυπικά που χρειάζονται.
Πώς σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι όταν μαθαίνουν ότι δεν είσαι μητέρα;
Για κάποιον λόγο, δεν έχει συζητηθεί αυτό με ανθρώπους που γνωρίζω. Κι αν τύχει και με ρωτήσουν, απαντώ όχι και τέλος. Ίσως δεν με πρήζουν γιατί δεν είμαι ούτε παντρεμένη, ούτε σε σχέση. Νομίζω ότι με αυτές τις γυναίκες τριγκάρουν περισσότερο.
Βρίσκεις ότι χρειάζεται να κάνεις κάποιο είδος coming out;
Όχι. Είμαι μια βαρετή cis κυριούλα, που όμως λατρεύει την LGTBQ+ κοινότητα και κάνω σαν ΠΟΛΥ προστατευτική μαμά για πάρτη τους.
Επηρέασε η ατεκνία την κοινωνική σου ζωή;
Μπα… μου είναι εξαιρετικά βαρετοί οι νοικοκυραίοι με παιδάκια και συγκεκριμένες κοινωνικές «ιεροτελεστίες». Γενικά, δεν προκύπτει στις κουβέντες – ίσως επειδή δεν ήμουν και ποτέ σε μακρόχρονες σχέσεις, οπότε οι περισσότεροι με ξέρουν ως single. Και ξέρεις ότι πιο πολύ επικεντρώνονται στις δεσμευμένες για τέτοιες ερωτήσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, εάν ερωτηθώ, το λέω και δεν το πολυσκέφτομαι. Αν κάποιος ρωτήσει «μα γιατί;» κλπ, λέω «δεν έτυχε» και δεν είναι κάτι που κουβαλάω μετά στην υπόλοιπη μέρα μου.
Επηρέασε η ατεκνία την ερωτική/συντροφική σου ζωή;
Δεν ήταν ποτέ θέμα με τους συντρόφους μου. Δεν με θυμάμαι ποτέ με κάποιον που να ήθελε ξέρω ’γω διακαώς να γίνει μπαμπάς. Στα ίδια ήμασταν με όλους.
Ποια λέξη βρίσκεις ότι σου ταιριάζει καλύτερα:
Καμία. Για κάποιον λόγο, δεν μπορώ να σκεφτώ χαρακτηρισμό για μένα, σε συνάρτηση με τη μητρότητα.
