Το να είναι ο θεραπευτής σας ομοφυλόφιλος δεν αποτελεί εγγύηση ότι έχει ανοιχτό μυαλό και έχει ξεπεράσει τα αρνητικά στερεότυπα και την εσωτερικευμένη ομοφοβία του.
Η ομοφυλοφιλία αυτή καθεαυτή δεν είναι ούτε αρρώστια ούτε πρόβλημα. Δυστυχώς, όμως, ο τρόπος που αντιμετωπίζεται από πολλούς στην κοινωνία προκαλεί σοβαρά προβλήματα στους γκέι και μπάι άντρες και γυναίκες.
Γίνεται να είμαι γκέι και όμως να είμαι ομοφοβικός; Γίνεται, γιατί η αυτοαποδοχή δεν είναι κάτι που ή έχω ή δεν έχω, αλλά μια πορεία με πολλά στάδια και βαθμούς.
Το να είναι γκέι ο θεραπευτής που επιλέγεις δεν αποτελεί εγγύηση ότι είναι κατάλληλα ενημερωμένος και ευαισθητοποιημένος.
Δεν αρκεί ο θεραπευτής ή η θεραπεύτριά σας να δηλώνει με λόγια ότι «δεν θεωρεί πρόβλημα την ομοφυλοφιλία».
Πολλά λοατκι άτομα μεγαλώνουμε ολομόναχα όσον αφορά τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό ή/και την έκφραση φύλου: οι γονείς μας ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν μας κακοποιούν με ομοφοβικά σχόλια, πολύ συχνά μας αφήνουν τραγικά μόνους/ες μας να τα βγάλουμε πέρα.
Το να απευθυνθείς για βοήθεια σ’ έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που δεν έχει ξεπεράσει τα αρνητικά στερεότυπα για τους γκέι και δεν έχει επαρκή ευαισθητοποίηση ενέχει σοβαρούς κινδύνους.
